Pałac Wincklerów znajduje się w Miechowicach, koło Bytomia. Został on wybudowany w latach 1812-1817 z inicjatywy Ignacego Domesa. Miał się on stać prezentem dla jego córki – Marii Aresin.

Początkowo był to dwukondygnacyjny budynek z poddaszem w stylu klasycystycznym. Po śmierci męża Maria poślubiła zarządcę swego majątku – Franza Wincklera. Ten przebudował go po 1844 roku. Pretekstem do zmiany wyglądu budowli było przejście trąby powietrznej, która uszkodziła m.in. dach obiektu. Pałac w Miechowicach rozbudowano wówczas w stylu XVI-wiecznego angielskiego gotyku, tzw. stylu Tudorów. Posiadał on w swym wnętrzu pokaźną bibliotekę. Z inicjatywy hrabiego Wincklera przystąpiono do rozszerzania ogrodu zamkowego w duży park, gdzie posadzono wiele egzotycznych drzew.

Po śmierci Wincklera majątek odziedziczyła jego córka z pierwszego małżeństwa Waleska von Winckler. Wyszła ona za mąż za Huberta von Tiele. Wtedy to nastąpiła kolejna przebudowa pałacu w Miechowicach. Miało to miejsce ok. 1860 roku.

Główne prace budowlane polegały na dodaniu do starego pałacu dwóch bocznych skrzydeł po stronie wschodniej i zachodniej. Przeprowadzono je w latach 1855-1859. W dobudowanym skrzydle zachodnim urządzono m.in. salę kwiatową oraz galerię obrazów. Jego główną ozdobą była kaplica, zwana chrzcielnicą. Była ozdobiona witrażami i neogotyckim sklepieniem. Nad całością górowała Wieża Prochowa. Z tej części pałacu zachowała się jedynie okrągła Wieża Wodna. W skrzydle wschodnim dominowała ośmioboczna Wieża Jaskółcza, wzniesiona na wysokość około 33 m. Na jej drzwiach wejściowych widniała płaskorzeźba z gniazdem jaskółek. Nie zrealizowano natomiast budowy środkowego skrzydła, która miała łączyć oba założenia.

Budynek był własnością rodziny Tiele-Winckler do roku 1925. Potem hrabia Klaus Tiele-Winckler odsprzedał go spółce akcyjnej kopalni węgla kamiennego o nazwie „Preussengrube AG”. Historia pałacu Wincklerów kończy się z dniem 27 stycznia 1945 roku, kiedy to na jego teren wkroczyły wojska radzieckie. Budowlę spalono i rozgrabiono. W 1954 roku wypalone mury pałacu zostały wysadzone w powietrze przez saperów Wojska Polskiego. Do dziś pozostały jedynie ruiny pałacu Wincklerów oraz otaczający je park. Stanowią one ok. 10% dawnej kubatury tego budowlanego przedsięwzięcia.